Door Annemarie Cooper — 13 Nov, 2013
Op 13 november hebben wij deelgenomen aan een paneldiscussie met een tweetal leveranciers. Onderstaand is het live- blog verslag terug te lezen.
Een expertpanel discussieert over dit onderwerp.
Martijn Luijks (Schooltas)
Gerrit van Weelden (Parnassys)
Niels Roos (Simulise)
Er zijn veel leerkrachten en directies in de zaal. Er is dus veel animo voor het onderwerp. De hele zaal is bekend met Learning Analytics.
Een korte introductie van het panel:
Martijn licht Schooltas toe. Schooltas begon als boeken achter het glas, als startpunt, nooit als uitgangspunt
Gerrit : Parnassys lostte de problemen op die er waren in het onderwijs rond data. Denk aan de ene laptop waar alle data op stond. Door webbased te starten is het een succes geworden.
Niels : Simulise focust op 21st century skills door zich te richten opgamification. Niels doet daarnaast ook onderzoek: er is ontzettend veel data, wat kunnen we ermee? En hoe kunnen we er met andere partijen samenwerking vinden om aansluiting te vinden en het onderwijsleerproces te faciliteren?
Een voorbeeld die hij noemt: Doelen vanuit Parnassys kan je importeren en matchen met de 21st century skills en door gamification laten ontsluiten.
Het gezamenlijk kanaliseren en sturen is noodzakelijk hierbij, vindt Gerrit. Technisch is alles wel te koppelen, het is juist belangrijk om het voor de gebruiker eenvoudig in gebruik te zijn.
Martijn ziet een match met Simulise: gamification betekent gedragsverandering. Onderwijsontwikkeling ook.
Simulise zoekt eerst naar de visie van de school en kijkt of gamification bij kan dragen aan de doelen. leerlingen en studenten worden uitgedaagd om badges te scoren en competatief aan de slag te gaan. Of Parnassys vergelijkbaar is? Wel als het gaat om dataverzamelen en benchmarken, niet om het uitdagen.
Parnassys wil wel linken naar uitgevers: “hoe gaan andere scholen om met een tegenvallende toets M7 op rekengebied met dezelfde rekenmethode?” En daar komt de angst naar boven van scholen rond privacy. Gerrit geeft aan dat de data eigendom is van de school of bovenschools. Er wordt nooit gewerkt met persoonsgegevens.
Schooltas kan het gedrag van leerlingen zien, annotaties volgen (anoniem) en tijdsbesteding rond onderwerpen. Vorig jaar waren er 3 miljoen annotaties. De leerling krijgt feedback van Schooltas wat hij allemaal gedaan heeft en kan vergelijkingen geven rond klasgenoten met als doel de leerling uit te dagen om bewust om te gaan met zijn werkwijze. De data is van de leerling maar er moet wel wat mee gedaan worden: dat verwacht je van Learning Analytics.
Simulise vindt de data van de leerling. Als leverancier mag je daarmee niets doen. Als school kan het wel.
De conclusie blijft dat er 2 soorten data zijn: persoonsgebonden data en geaggregeerde (anonieme) data. Maar wie is nou waar eigenaar van? En de ouders?
“Pietje” is voor leverancier niet interessant als ” Pietje” , maar voor de ouders bijvoorbeeld wel.
Leuk al die data? Maar mag je als ouder of school de data hebben?
Schooltas kan het (nog) niet maar staat er wel voor open. Simulise kan het ook nog niet maar staat er ook voor open. Parnassys kan vanuit het LAS van PO naar VO. De ouder moet daarvoor wel getekend hebben omdat het hierbij om persoonsgegevens gaat.
Er wordt omheen gedraaid volgens het publiek: Van Wie is deze DATA? Kan ik als ouder opeisen dat deze data verwijderd wordt? En waar blijft de data als de leerling van school is? Er wordt verwezen naar OCW : zij verplichten scholen data te bewaren ivm leerplicht. Martijn wijst op de wet persoonsbescherming en beaamt dat zij data kunnen wissen indien gevraagd. Of deze bewaard blijft is niet duidelijk.
Simulise wil graag data delen, en vindt dat alle leveranciers dat moeten delen onder elkaar indien interessant. Wel anoniem, dus geanalyseerd. Dat loopt nu flink spaak omdat leveranciers dat vaak allemaal voor zichzelf willen houden uit eigen belang. En dat vindt Simulise raar, omdat het eigenlijk eigendom is van de leerlingen.
In de zaal heerst nog de vraag hoe het zit met data die de commerciële partijen ‘beheren’ . Zijn er in de contracten kleine lettertjes? Wordt data stiekem verkocht? Parnassys geeft zelf aan dat zij geen inzicht hebben op persoonlijke data, de persoonsgebonden gegevens. Schooltas heeft geen specifiek contract. De licentieovereenkomst wordt door een ‘leerling’ zelf geaccepteerd. Als de school iets met de data van de leerling wil, moet de school met de leerlingen daarover afspraken maken. Dat is volgens Martijn iets nieuws en in ontwikkeling. Simulise legt het ‘probleem’ bij de scholen zelf neer : er wordt vrijwel nooit gevraagd naar een Service Level Agreement. Dat kunnen ze zelf goed afstemmen met de commerciële partijen en daar hebben ze recht op.
Bron: http://onderwijsdagen.wordpress.com/2013/11/13/van-wie-is-onderwijsdata/